De tijd vliegt! Morgen afscheid weeshuis...

Jongens jongens wat vliegt de tijd voorbij! De drie weken in het weeshuis zitten er morgen al op. Echt een ongelofelijk boeiende ervaring geweest om het reilen en zeilen van het weeshuis mee te maken. Gisteren was denk ik wel het meest heftige moment: er werd een baby van amper 2 weken oud binnen gebracht met een open ruggetje. Nota bene bij het vuilnis voor dood neer gelegd! Echt zo onmenselijk, leg het dan bij een ziekenhuis of een winkel neer!? Het babietje is nu onderweg naar Shanghai voor een operatie. Ook Nana, die eigenlijk volgende week pas voor de afwijking aan haar voet geopereerd zou worden vertrok ineens een weekje eerder. Dat was het eerste afscheid van een van de kinderen, en morgen volgt de rest. Velen hebben in deze korte tijd toch een plekje in m'n hart veroverd...
Ik zal even kort proberen te schetsen hoe de afgelopen 2 weken eruit zagen. Zoals ik al had geschreven zijn we de eerste week bezig geweest met klussen in het nieuwe weeshuis. Lang niet altijd even leuke klusjes, maar de aanblik van de blije kinderen de ochtend na de verhuizing in hun nieuwe thuis deed me alle rotklusjes van de week ervoor op slag vergeten. Het nieuwe weeshuis is veel groter, lichter, schoner en praktischer. In alle opzichten een verbeternig. Behalve voor de blinde jongen Tian Zhao, die niet meer alle hoeken en gaten van zijn thuis kon vinden. Tian Zhao is al 16 of 17 jaar oud, en zijn toekomst is onzeker. Zeker door zijn agressieve gedrag dat alsmaar lijkt te verergeren, waarschijnlijk deels uit frustratie dat hij het hele gebouw opnieuw moet leren kennen. Echter, er is 1 ding waarbij Tian Zhao op slag verandert en dat is bij muziek. Binnen 3 dagen kende hij alle liedjes van het cassettebandje van de kinderen uit zijn hoofd en toen ik een paar liedjes op de gitaar ging spelen was hij door het dolle heen. We hebben een mooi duet gemaakt van " Blowing in the Wind", die had een vorige voorbijganger hem kennelijk al geleerd...
De toestand van de kinderen varieert enorm: zo zijn er 2 kinderen, Mingda en Shou Ai, die 'slechts' een klompvoetje hadden en nu na operatie niets meer mankeren en gewoon naar school kunnen. Anderzijds heb je kinderen die vrijwel alleen maar in bed liggen, zoals de spastische jongen Xing Xing waar ik vorige week al over vertelde. Heb het een paar dagen geleden voor elkaar gekregen dat hij een rolstoel mocht lenen en met improvisorisch netwerk van touwtjes etc. heb ik hem een tijdje rondgereden. Ook hebben we hem gisteren sinds tijden in bad gedaan, net als 3 andere kinderen waar bij we het vermoeden hadden dat dat al zeker een aantal maanden niet gebeurd was. De groep oudere kinderen zonder al te grote problemen worden vrijwel elke avond gedoucht, maar de hygiene van de babies en de vier oudere en zwaarder gehandicapte kinderen blijft echt te wensen over...
Naast het spelen en verzorgen van de kinderen zijn we bezig met de muren op te leuken. Nijntjes en Barbapapa's pronken al op de muur. Verder hebben we koninginnedag gevierd met cakejes versieren , spekhappen en een klein cadeautje voor allen. En morgen als afsluiter gaan we naar de " dierentuin" (of veredelde kinderboerderij? we zullen het zien..) en daarna pannenkoeken bakken.
Vrijdag vertrekken we voor een lang weekend naar de grote stad Xi'an (o.a. van het Terracotta leger en de Wilde Ganzenpagode) met de groep van het platteland, en per maandag gaan wij op het platteland zitten. Dat zal wel even inleveren zijn qua luxe, maar hoor er al enthousiaste verhalen over van de andere groep, dus dat zal wel goedkomen. Zeker de schone lucht kunnen we goed gebruiken.
Verder vorige week een klein uitstapje gemaakt naar een berg met grotten, rivier en duizend Chinezen, want ja zoveel recreatiegebied is er niet hier...
Ook nog een uitstapje gemaakt naar de tandarts, maar uiteraard minder prettig. Had vorige week op iets hard gebeten en toen was er blijkbaar stukje kies afgebroken en meteen zat er na een paar dagen een diep gaatje... (hoe bedoel je zwakke tanden?!) Was echt een hele belevenis; de tandarts' zweetdruppels stroomden mijn hoofd op, zo zenuwachtig was ie, en zijn assistent zat te trillen met zn stokje in mn mond en werd af en toe door de tandarts afgesnauwd (vertaald uit t chinees): don t be so nervous! Het hele vullen van het gaatje werd ondertussen gadegeslagen door een levensgrote Mao aan de muur ;) Hij heeft er een uur over gedaan (echt heel perfectionistisch) maar het lijkt goed gedaan te zijn! Hiermee heeft ie de reputatie van de Chinese tandartsen in Nederland gered! :)

Ja en verder valt er nog zoooveel te vertellen over het weeshuis.. Maar zet in je reactie gerust vragen dan probeer ik hier op de site zo goed mogelijk te reageren. Al wordt internetten de komende weken vanaf vrijdag wel wat lastiger, so be quick or be patient! :)

Ga nu even wat foto's plaatsen, omdat die nog steeds zoveel meer zeggen dan duizend woorden...

Veel liefs, Marloes.

PS: Nog steeds sponsors gezocht! Vandaag de lijst gekregen met wat er nodig is en we hebben hier nog lang niet genoeg geld voor. Te denken valt o.a. aan een CV ('s winters is het er ijskoud), een waterput en keukengerei. Voor de meeste ophandenstaande operaties is al geld beschikbaar, maar geld zoals voor de last minute operatie van de baby met open ruggetje moest bijv uit het potje voor de boiler komen...

Dus, wil je bijdragen:

4553912
t.n.v. Code-X te Culemborg.

Refereer in de omschrijving naar mijn naam.